De Tuilerieën is de verzamelnaam van de tuinen gelegen rond het voormalige koninklijk paleis.

In 1553 werden de Tuilerieën in een Italiaanse stijl aangelegd met prachtige fonteinen. In 1664 werden de tuinen  verfraaid met een brede laan en vele bloemperken.
In de 20ste eeuw werden de de Tuilerieën voorzien van beeldhouwwerken.
In 1990 vroeg de Franse president François Mitterrand aan Jacques Wirtz een nieuw tuinontwerp te maken voor de Tuilerieën. Het werd een strakke formele tuin met een waaierpatroon van twaalf radiaal verlopende hagen en verhoogde groene kamers aan beide zijden van de triomfboog. Deze hagen zijn geplaatst in een verzonken tuin die beschermd wordt tegen het  verkeer en lawaai van Parijs. De hagen omkaderen de kleine triomfboog als een poort naar de Jardin des Tuileries.

Het Tuilerieënpaleis vormde ooit een geheel met het Louvre en sloot de binnenplaats af op de plek waar nu de overgang naar de Tuilerieën is. Aan de afsluiting van de tuinen met de Place de la Concorde zijn er twee musea aangelegd. Aan de kant van de Seine het Musée de l’Orangerie met onder andere werken van de Waterlelies van Claude Monet en beelden van Rodin en aan de Rue de Rivoli het Jeu de Paume.
Napoleon gebruikte het paleis als zijn werkplek.  In 1808 liet Napoleon de Arc de Triomphe bouwen als aandenken van zijn overwinningen bij de vele veldslagen. In 1871 bij het neerslaan van de Commune van Parijs werd het paleis in brand gestoken en het werd in 1882 helemaal afgebroken.