Grand Palais

Het Grand Palais is een glazen tentoonstellingshal dat gebouwd werd voor de wereldtentoonstelling van 1900.

Het gebouw heeft een imposante Neoclassicistische façade met veel Art Nouveau smeedijzerwerk.

Nadat in 1993 een van de glazen platen naar beneden viel werd het gebouw 12 jaar gesloten voor renovaties.
Sinds september 2005 is het heropend en in 2007 was de renovatie compleet. Tijdens de renovaties werd de metalen structuur hersteld, het glas werd vervangen, het dak werd volledig gerepareerd. De sculpturen op het gebouw zoals de ‘galopperende paarden’ van Georges Recipon bovenop het dak, werden gerestaureerd.

Dankzij zijn prachtige glazen dak is het Grand Palais een bekend gebouw. Het was het werk van drie architecten maar werd overzien door de befaamde Franse architect Charles Girault. Dankzij deze realisatie kreeg Girault carte blanche bij het bouwen van het Petit Palais.

Er is 9.400 ton staal, 15.000 vierkante meter glas en zo’n 5.000 vierkante meter zink gebruikt om het van het Grand Palais te bouwen. De buitenmuren bestaan uit steen en zijn versierd met sculpturen en gekleurde mozaïeken.

Sinds de opening in 1900 doet het gebouw dienst als een tentoonstellingsruimte. Een deel van het gebouw is tegenwoordig in gebruik als kunstgalerij. Het Grand Palais bestaat uit drie verschillende delen, een wetenschapsmuseum, een tentoonstellingsruimte en een evenementenhal.