Notre Dame

De Notre Dame is een in vroeggotische stijl opgetrokken kathedraal op het Île de la Cité. Gelegen in het centrum van Parijs.
Er worden drie relikwieën van Christus bewaard: de doornenkroon, een stuk uit het kruis en één van de nagels waarmee Christus gekruisigd werd.

De eerste steen werd in 1163 geplaatst.
Normaal gesproken werden de Franse koningen gekroond in de Kathedraal van Reims, maar in 1431, liet de Engelse koning Hendrik VI zich in de Notre-Dame kronen.
Napoleon Bonaparte kroonde zichzelf hier in 1804 tot keizer der Fransen.

In 1793, tijdens de Franse Revolutie werd de kathedraal omgedoopt tot Tempel van de Rede. In deze periode werden talloze kunstwerken gestolen of vernield. De 28 beelden van de koningen van Juda op de westgevel werden onthoofd omdat men dacht dat het beelden van Franse koningen waren. Na de ondertekening van het Concordaat van 15 juli 1801 werd de Notre-Dame opnieuw gebruikt voor de Heilige Mis.

De kathedraal onderging vanaf 1845 een 23 jaar durende restauratie, om de beschadigingen van de Franse Revolutie te herstellen. Viollet-le-Duc verving de deels vernielde koningsbeelden in het voorfront door zelfontworpen beelden. Hij plaatste ook een nieuwe vieringtoren of flèche op het dak van de kathedraal.

Het boek De Klokkenluider van de Notre Dame, dat Victor Hugo in 1831 schreef, gaf de Notre Dame wereldbekendheid.